امروز میخوام از رگ گیری حرف بزنم...

البته همه دوستان استادند....رگ گیری هم چیزی نیست که بشه زیاد در مورد تئوریش حرف زد...بیشتر یک کار عملیه...و به مرور پرستاران در این مورد ماهر میشن...البته میدونین که بعضی ها هم تا اخرین روز کاریشون در این زمینه ماهر نمیشن!!!!

اول اینکه بیماران سرطانی به دلیل استفاده از دارو های سایتو توکسیک....رگهای بسیار شکننده ای دارند. گاهی به محض وارد شدن کانولا به داخل رگ از گوشه های محل ورود خون به زیر جلد نشت میکنه و به اصطلاح بومبه میشه....

در این موارد...بهترین کار اینه که اول سرم رو اماده بالای سر بیمار بگذارید...اماده یعنی....هواگیری شده...نه اینکه دارو هم بریزید داخلش....چون میدونید که بیشتر این داروها تاولزا هستن و اگه از رگ مطمئن نباشید ممکنه مشکلاتی بوجود بیاره.

داشتم میگفتم...سرم رو اماده بذارین...گارو رو ببنیدید....در اینجا لازمه که همکاری کنارتون بشینه به محض اینکه وارد رگ شدید....گارو رو باز کنه بعد سرم رو وصل کنید ...و وقتی مسیر رگ با سرم بیشتر باز شد..ارام ارام کانولا را تا اخر وارد کنید.

نکته دیگه اینکه هرگز از چین ارنج و مچ برای رگ گیری استفاده نکنید....داروها سوزش اورند...تاولزا هستند و گاهی بعد از تزریق مسیر رگ فیبروزه میشه...و ماهها همانطور باقی میمونه...خودتونو جای بیمار بذارین...خوب سخته دیگه....

نکته دیگه اینکه تمام رگها رو ارزیابی کنید...لمس و مشاهده...اخرین لحظه که میخواین کانولا رو وارد کنید یک لمس نهایی هم بکنید.....

حس لامسه از بینایی در رگ گیری قابل اعتماد تره....

سعی کنید محیط اطرافتان کم سر و صدا و منظم باشه چون روی رگ گیری تون تاثیر میذاره.

وضعیت فیزیکی خودتون هم مهمه ... اگر در وضعیت راحتی نباشید ممکنه دیواره رگ پاره بشه.

یک نکته مهم دیگه....از آنژیوکت ابی برای رگ گیری استفاده کنید....انجمن سرم درمانی کانادا تحقیق کرده و میگه....هیچ ارتباطی بین قطر کانولا و احتمال فلبیت وجود نداره....

گاهی دیدم همکارا از انژیوکت صورتی یا سبز استفاده میکنن...و ازشون پرسیدم...گفتن....انژیوکت ابی زود مسیرش میگیره....دوستان این صحت نداره...من 12 ساله که از آنژیوکت ابی واسه رگ گرفتن استفاده میکنم....و گاهی سه روز هم در دست بیمار مونده بدون اینکه مشکلی بوجود بیاره....منتها در پایان سرم درمانی به5  سی سی هپارین رقیق شده یک در ده هزار مسیر کانولا رو شستشو بدین....

همکاران عزیز....در فرایند رگ گیری بیمار درد میکشه....بهش حق بدین....هی ازتون بپرسه....مطمئنید که این رگ خوبه....رگم پاره نمیشه؟...اون که نمیدونه شما چقدر مهارت دارید....اعتمادشو جلب کنید....من غالبا با بیماران شوخی میکنم....!!!!!!(غیر اخلاقیه نه)

بهشون میگم تو راحت دراز بکش...بذار من رگ بگیرم...خودت مشتری میشی.....

البته قبل از رگ گیری هم بهش میگم که کدوم رگو میخوام بگیرم....

کانولا رو از بالا وارد رگ میکنم....هر چی فاصله ورود کانولا به رگ کوتاه تر باشه....و به اصلاح زیر جلد حرکت نکنه...حس درد و لمس کمتری منتقل میشه...

در اخرین لحظه هم از بیمار میخوام یه نفس عمیق بکشه...این هم به ریلکس شدنش کمک میکنه...هم حواسش رو پرت میکن...تا درد کمتری احساس کنه....