با سلام و خسته نباشيد

مادر من به سرطان سينه مبتلا شده اند ولي خوشبختانه پيشرفته نيست.. حدود دو ماه پيش تحت عمل ماستکتومي قرار گرفته و در پاتولوژي تنها يکي از 11 غدد لنفاوي برداشته شده درگيربود(پزشک جاح ايشان دتر عمراني پور بودند و از نتيجه پاتولوژي بسيار راضي..) الان تحت شيمي درماني هستند و دو جلسه از شش جلسه تجويز شده گذشته است. مشکل فعلي ما ضعف جسمي (مادرم با قد150، ر ابتداي شيمي درماني 54 کيلو وزن داشتند)، و نيز حملات اضطرابي است که داراي علائمي همچون لرزش عضلات، احساس گرگرفتگي در شکم، تکرر ادرار، بي قراري، و بي اشتهايي است که از شروع بيماري و پيش از عمل رخ مي داد(متاسفانه مادرم دچار افسردگي و همچنين وسواس فکري بوده و شوک ناشي از بيماري ايشان را به اين حملات دچار مي کند.) بارها اين مشکل رابا پزشکان در ميان گذاشتيم و در نهايت به يک روانپزشک معرفي شديم..چون دکتر اعتقاد دارد با اين روحيه ضعيف و وسواس فکري، چه بسا نتيجه اي از شيمي درماني عايدمان نشود.. هنوز به روانپزشک مراجعه نکرديم فعلا سعي ميکنيم با ايجاد جوي شاد، و مسافرت روحيه اش را تقويت کنيم.

راهنمايي هاي شما قطعا به ما کمک بسياري خواهد کرد.

سلام..من مادرم 2ماهه که از تشخيص سرطان معده اش که توstage 4 ميگذره وتا الان 3جلسه شيمي درماني انجام داده و حالش بهتره. يکي از پزشکان سنتي که تو اردبيل ادعا داره ميتونه با داروهاي گياهي در طول 4 ماه اين بيماريو با تضمين معالجه کنه ، که اين مستلزم اينه که شيمي درماني متوقف بشه و اين ريسک بزرگي براي ماست. ايا اين ادعا از نظر علمي ميتونه درست باشه؟؟؟ اصلا چنين چيزي امکانش هست؟؟ خواهش ميکنم منو راهنمايي کنيد...

سلام خسته نباشيد . يکي از معدود وبلاگ هايي هستيد که دلسوزانه و بدون مطرح شدن در مورد انواع سرطان مي نويسيد و راهنماي ارزنده اي هستيد براي عزيزاني که متاسفانه دچار اين بيماري هستند و يا بستگاني دارند که دچار اين بيماري ها هستند. درسته که اينجا کسي زياد نظر نمي گذاره شايد بخاطر اينکه بيماري دل و روح ادمها را کم حوصله مي کنه ولي مطمئنم که بيننده زياد داريد. معلومه پرستار مهربان و دلسوزي هستيد خيلي از پرستارهاي ايران بايد از شما الگو بگيرند. اميدوارم هر کجا که هستيد موفق و سلامت باشيد تا بتوانيد به بيماران کمک نماييد. ديدن افراد بيمار و اشک هاي اونها ادم را يا افسرده ميکنه يا کم کم سنگ دل قول بديد هيچ کدام اينها نباشيد که البته تا بحال نبوديد. اگه وزير بهداشت بودم بهتون جايزه مي دادم و اسمتون رو ثبت مي نمودم حيف که جز يک خواننده وبلاگ چيز ديگه اي نيستم . خيلي مهربون و با حوصله هستيد از طرف همه اون بيماران کم حوصله که ناي تشکر رو هم ممکنه نداشته باشن از شما تشکر ميکنم.

موفق باشيد . خدانگهدار